Sevgili kardeşim sıkıntını biliyorum. Senin gibi sıkıntıda olan nice insanlar var.Bu yazım da sizlere inşallah rehber olur.
Hayat, insanoğlu için bir imtihan yurdudur. Kimi zaman güllerle bezenmiş gibi görünse de çoğu zaman dikenleriyle sınar yüreğimizi. Ve derler ki:
“İmanı büyük olanın imtihanı da büyük olur.”
Çünkü Mevla, en çok sevdiklerini en ağır sınavlardan geçirir. Sabreden, tevekkül eden ve rıza gösteren kullar, bu zorlukları birer merdivene çevirerek Allah’a yaklaşırlar.
İnsanoğlu bu dünyada sadece tek bir şekilde sınanmaz. Kur’an-ı Kerim’de buyurulur ki:
“Andolsun, sizi biraz korku, biraz açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile deneriz. Sabredenleri müjdele.”
(Bakara Suresi, 155)
Evet, sınavın çeşitleri vardır. Bazen insan evladı ile veya evlatlarıyla sınanır. Bir annenin yüreğini delen evlat acısı, bir babanın çaresizliği... Bazen eşle sınanır; anlayışsızlık, ihanet, karamet, ayrılık ya da hastalıkla. Akrabalarla olan sınav ise bazen en ağırıdır; en yakınının sırt dönmesi, kırması, incitmesi… Ve elbette mal ile sınanır insan. Çok verilir, şükür beklenir; az verilir, sabır istenir. Kimi zenginlikle, kimi fakirlikle, kimi hastalıkla, kimi de yalnızlıkla denenir.
Bütün bu sınavlar, rastgele değildir. Her biri bir hikmet taşır. Allah Teâlâ kullarını yormak için değil, olgunlaştırmak ve arındırmak için sınar. Her acı, bir terbiye; her sabır, bir yükseliş vesilesidir.
İmtihan, bazen bir kulun ne kadar sabırlı olduğunu göstermek içindir; bazen de kişinin içindeki saklı güzellikleri ortaya çıkarmak için. Unutulmamalıdır ki:
“Rabbimiz kimseye taşıyamayacağı yükü yüklemez.” (Bakara, 286)
Eğer üzerimizde ağır bir yük varsa, bu bizim gücümüzün ve imanımızın büyüklüğündendir. Rabbimiz, bize güveniyor demektir. O hâlde biz de Mevlamıza güvenelim. Teslim olalım, rıza gösterelim.
Büyük imtihanların en çarpıcı örneklerini peygamberlerin hayatlarında görürüz. Hz. İbrahim, evladını Allah yolunda kurban etmeye razı geldi. Hz. Yusuf, kardeşleri tarafından kuyuya atıldı. Hz. Eyyub, malını, evlatlarını ve sağlığını kaybetti ama “Rabbim bana sabır ver” dedi. Ve en sevgili, Hz. Muhammed Mustafa (sav), hem yetim büyüdü, hem evlat acısı yaşadı, hem de en yakınları tarafından reddedildi.
Ama onlar hep sabrettiler. Çünkü bilirlerdi ki: “İmtihan büyürse, mükâfat da büyür.”
Hayat kolay değil. Ama sabreden, direnen, yıkılmayan, Mevla’ya sığınan kişi; sonunda ya zaferle ya da huzurla buluşur. Acılar geçer, sınav biter. Geriye sadece sabır, metanet ve Allah’a olan bağlılık kalır.
Eğer bugün büyük bir imtihandan geçiyorsan, bil ki bu bir tesadüf değil. Rabbim seni unutmadı, aksine seni seçti. Seni arındırıyor, sana değer veriyor. Dualarının karşılığı belki hemen gelmeyecek, ama en doğru zamanda gelecek.
Rabbim bizleri bu ağır imtihanlardan alnımızın akıyla çıkanlardan eylesin.
Evladıyla sınananlara sabır, eşiyle sınananlara huzur, akrabalarıyla sınananlara selamet, malıyla sınananlara bereket nasip etsin.
Ve her sınavın sonunda bize şu duayı söyleyebilmeyi nasip etsin:
“Elhamdülillah, Rabbim beni denedi ve ben sabrettim.”