Mustafa Avcı

Tarih: 23.12.2023 10:47

VİRANEYİM

Facebook Twitter Linked-in

Günler, aylar, seneler bir bir geçti

Gül değil bahçemde, dikeneler açtı

Ne yapsam da olmuyor, tadım kaçtı

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

Ne çabuk ta yaş almışı geçti, gidiyor

Beden ağırlaştı, sürekli arıza veriyor

İlaçlar bile küsmüş ki, deva olmuyor

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

Katlanacak dert değil ki, katlansam

Hangi tarafı tutsam, kime anlatsam 

Dinleyen olsa da, derdimi dinletsem

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

Kederlerime derdimi, katıp boyadım

Az güldüm, ama ömür boyu ağladım

Küllenmemiş ateşle, bağrımı dağladım

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

Derdimi anlatsam, sen ne anlarsın

Gül bahçesine konar, gülü ararsın

Derdin büyüğü içimde, bilir misin?

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

Ötme artık, bu yürek kan ağlıyor

Dilinden çıkan nameler içimi dağlıyor

Tan yeri ağırmış yine sabah oluyor

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

Ağlatma Mustafa’mı ağlatma yeter

Derdi kederi bağrına basarak yatar

O Allah ki bir gün ölçer, biçer, tartar

Gel nalân etme bülbül, VİRANEYİM

 

 


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —