Devlet ve hükümet karıştırtılırsa ne olur? Bu sorusunun cevabı açık, kaos olur, sapla saman karıştırıldığında ne oluyorsa aynısı olur. Daha beteri, devamlı olursa anarşi olur. Halk canından bezer, verimlilik düşer, mutluluk azalır ve milli birlik zayıflar, düzen bozulur. Demokrasiyle yönetilen ülkelerde, iktidarı ilgilendiren konulara; iktidar Meselesi deniyor. 

         Güvenlik, Terör, Dışişleri, Uyuşturucu, fuhuş ve Kaçakçılık gibi meselelere de DEVLETmeselesi deniliyor. Hem iktidarı hemde muhalefeti bağlıyor. Dolaysıyla birlikte hareket etme milli duygulardan kaynaklanıyor. İktidar, muhalefet, tüm sivil kuruluşlar ve halk aynı oranda, kendilerini devlete bağlı hissediyor ve gerçekten de uyuyorlar.

         Türkiye’de partiler, devlet kurumlarını kullanarak partilerinin ve kendi çıkarlarını koruma vede iktidarı yakalama ve muhafaza etme hastalığı içine giriyorlar.Sivil Toplum Örgütleri ise Devlet mefhumundan hayli uzakta duruyor. İktidar veya muhalefetin arka bahçesi olmaya gayret ediyor. 1938’den bu yana da maalesef aynı yol takip ediliyor. İşte bu noktada DEVLET, Hükümet’in içinde eritiliyor. Sapla saman karıştırılıyor, kaos ve anarşi körükleniyor.Bu yanlıştan hiç kimsede vaz geçmiyor,bedelini millet ödüyor.Devlet otoritesi de zaafa uğruyor.

           Orta büyüklükte il olan Aksaray’a baktığımızda iktidar ve muhalefet, il halkının tamamını ilgilendiren UYUŞTURUCU, FUHUŞ, hava alanı, yük treni, hızlı tren, eğitim, tarım, hayvancılık, sanayi, TURİZM, kültür ve ahlak konularında iş birliği yaptıklarınıgöremiyoruz. 1961’den bu yana geçen 64 yılı, 1980’den itibaren geçen 47 yılı çok iyi biliyorum.Halkı perişan eden hadiselerin ortadan kaldırılmasındabirlikte olumlu girişim görmedim.İktidar ve muhalefetin sözcüleri bol hamaset yaparak gelip geçip gittiler. Birlik olma kültürünü oluşturmadılar.

          Esas olan, iktidar mensuplarının, Devlet ve hükümetin ayrı olduğunu, Devletin devamlılığını, iktidarın ise en uzun ömürlüsünün dahi, süresinin bir gün biteceğini kabul etmeleridir. Kabul etmeyenlerin hiçbirinin sonu iyi gelmemiştir. En canlı örneği; Büyük Selçuklu ve Osmanlı İmparatorluğu’dur.İmparatorluğu yönetenler, Devlet’i şahsi çıkar, düşünce ve zevklerinden üstün tuttukları sürece ihtişamla yaşayıp, aleme düzen verdiler. 

           Ne zaman ki Devleti, şahsi çıkar, düşünce ve zevklerinin gerisine attılar, İmparatorluğu bitirdiler.Türkiye darda ve zorda.Ortadoğu,Batı Türkistan yangın içinde.İktidar ve muhalefet kavgayla meşgul.Kavga yerine birlik olunsa, krizler rahatça aşılır. Millette rahatlar, mutluluğu ve devlete bağlılığı artar. Gereksiz siyasi çekişmelerde biter. 

          İllerde, siyaset üstü konularda iktidar-muhalefet güç birliği kurarsa, ülkede milli birlik doğal olarak oluşur. Aksaray bu birliği mutlaka kurmalıdır. Yıllardır merak ederim bizim ilimizde neden bir türlü güç birliği kurulamıyor? Geçim derdinde olan halk mı,seçim derdinde olan particiler mı, Sivil Toplum Örgütleri mi, atı-arabası keyfi yerinde olanlar mı, Devlet Kurumlarında yönetici olanlar mı kabahatli? Kim kimden hesap soracak?

HAYROLA, MUVAFFAK OLA, MUZAFFER OLA.