Dünya’da ve Türkiye’de, DEĞİŞİM ve DÖNÜŞÜMÜ hiçbir güç engelleyememiş, önünde duramamıştır. Yaşam şartlarının yükselmesi, teknolojinin ve haberleşme ağının gelişmesi, insanların dünya da olan her şeyden bilgilenmesi, dip dalgaların oluşmasına neden olmaktadır. dolaysıyla rejimler değişmiş Hanlar, Krallar, Şahlar, İmparatorlar despot yönetimler ya yıkılmış ya da yetkileri sembolik hale getirilmiştir. Türkiye’de değişim ve dönüşüme ayak uydurma zorundadır. Aksi hal İran gibi olmaktır.

Örnek olarak; Japonya, İngiltere, Hollanda, İsveç verilebilir. Bu ülkelerde imparatorluk ve krallık yerinde bırakılmış ama görev ve yetkileri sembolik hale getirilmiş, parlamenter sistem kurularak yetki seçilen başbakanlara verilmiş yahutta yarı başkanlık sistemi kurularak Değişim ve Dönüşüm gerçekleştirilmiştir.

Türkiye, 1950’den 2018 yılına kadar 68 yıl parlamenter sistemle idare edilmiş, 2018’de başkanlık sistemine halkoyuyla geçilmiş ve Recep Tayyip Erdoğan 13.cü Cumhurbaşkanı olarak görevine devam etmektedir. Bugün itibariyle halkın beklediği ve vadedilen Değişim ve Dönüşümün bir kısmı gerçekleşmiş, bir kısmı gerçekleşmemiş dolaysıyla halk sıkıntı içine düşmüştür. Sıkıntıdan kurtulmanın çaresi, Ülke ve Dünya ahvaline uygun olarak Değişim ve Dönüşümü gerçekleştirmek zorunluluğu hasıl olmuştur.

1946’da Türkiye, Dünya gidişatına uygun olarak, Değişim ve Dönüşüme mecbur kalmış ve çok partili sisteme geçmiştir. 1946 yılı genel seçimlerinde ‘’Açık Oylama, Gizli Tasnifle’’ mevcut iktidar görevine devam etti. Ama 1950 yılına kadar geçen 4 yıllık sürede halktan ve Dünya’dan gelen değişim ve dönüşümü, gerçekleştiremedi.

1950 yılı genel seçimlerinde ‘’Gizli Oylama, Açık Tasnifle’’ yapılan Genel Seçimlerde iktidar ciddi farkla seçimi kaybetti. İstiklal Savaşı kahramanı Milli Şef İsmet İnönü ve Cumhuriyet Halk Partisi gitti, İstiklal Savaşının Galip Hocası Celal Bayar, Adnan Menderes’li Demokrat Parti iktidara geldi.

12 yıl Türkiye’yi Milli Şef olarak idare eden İsmet İnönü, Cumhurbaşkanlığını muhalifi Celal Bayar’a Çankaya Köşkünde yapılan törenle devretti. Yeni Cumhurbaşkanı Bayar da, İnönü’yü saygıyla uğurladı. Türkiye ve Dünya’ya demokrasi dersi verdiler. 

1950’den, 1960’a kadar 10 yıl Türkiye’yi yöneten Demokrat Parti, Türkiye ve Dünyadaki değişim ve dönüşümü göremedi veya görmezden geldi. 1960 ihtilaliyle iktidardan indirildi. Yassıada’da kurulan mahkeme emirle 10 yıl başbakanlık yapmış Adnan Menderes’e idam kararı verdi ve astı. Dünya kamuoyunda, başbakan asan ülke olduk.

Demokrat Partinin devamı olarak kurulan, Adalet Partisi 1963 seçimlerinde ikinci parti sonraki seçimlerde birinci birinci parti oldu. Genel Başkanı Süleyman Demirel 1963’den 1980 yılına kadar başbakan Yardımcısı ve başbakan olarak 17 yıl ülkeyi yönetti. Birçok hizmet yaptı.

Demirel’de Türkiye ve Dünyadaki Değişim ve Dönüşümü görmek istemedi veya göremedi 1980 ihtilaliyle, iktidardan indirildi. Şükür mahkeme kurulup asılmadı. Siyaset yapması yasaklandı. 1987’deki halk oylamasıyla, Demirel ve diğer liderlerin siyaset yasağı kaldırıldı.

1980-1983 yıllarında 3 yıl ülke koalisyonlarla idare edildi, 6 Kasım 1983’de Turgut Özal kurduğu Anavatan Partisiyle tek başına iktidara geldi ve ülkeyi 1991 yılına kadar 8 yıl yönetti. 1991 yılında Cumhurbaşkanı oldu. Gerek başbakanlığında gerekse Cumhurbaşkanlığında Özal’da ülke ve Dünyadaki Değişim ve Dönüşümü yeteri kadar göremedi veya görmek istemedi. Cumhurbaşkanlığından istifa ederek parti kurmak üzereyken vefat etti.

Türkiye ve Dünyadaki, Değişim ve Dönüşümü göremeyen Milli Şef İsmet İnönü, Genel Sekreteri Bülent Ecevit’e yenildi, Cumhuriyet Halk Partisinin genel Başkanlığını sorun çıkarmadan devretti. Bülent Ecevit, 1973, 1978 ve 1999 yıllarında üç defa başbakan oldu. Kaybettikleri zaman dahi beyefendiliğini bozmayan, hitaplarında SAYIN kelimesini Türkiye siyasetine kazandıran ve Türk siyasetinin en önemli isimlerinden biriydi.

Süleyman Demirel, altı defa gitti, yedinci defa geldi, en son Cumhurbaşkanı oldu. Gidiş ve dönüşlerinde ne muhalefeti nede halkı suçlamadı. Efendice evinde oturdu, parti genel başkanı olduğu zamanlarda daha çok çalışarak genç siyasetçilere örnek olarak, siyasete devam etti. Demirel’de demokrasiye ve halka inanan, beyefendiliğini bozmayan liderlerden biri oldu.

Ak Parti, ülke ve dünyadaki Değişim ve Dönüşüme ayak uyduramayan, partilerden umut kesen halkın isteği ve seçim sisteminin de yardımıyla 2002’de kendisinin bile beklemediği büyük bir çoğunlukla iktidara geldi. 20 yıldır Türkiye’yi yönetiyor. Birçok hizmetlere, Değişim ve Dönüşüme imza attı. Ancak Dünya ve Türkiye’deki, teknolojik gelişmeleri, Değişim ve Dönüşümü son yıllarda görmediği veya görmezden geldiği için ülke sıkıntıya düştü.

Türkiye, sancılı, halk rahatsız dolaysıyla Ak Parti, Dünya ve Türkiye’deki Değişim ve Dönüşüm isteklerini görmek zorunda. Bu parti isterse bunu kolayca başarır. Çünkü 2002 deki değişim ve dönüşüm çıkışıyla halkı kucaklamıştı. Ancak 2022’deki Ak Parti, 2002’deki, Ak Parti’ye benzemiyor. Vakit geçirmeden kuruluş felsefesine dönerek Halkı kucaklayarak, halkı gruplaştırmaktan ve halkın bir kısmını suçlamaktan vaz geçerek, Türk halkının doğasına aykırı hareket etmekten dönmek zorundadır.

İsmet İnönü, Süleyman Demirel, Necmettin Erbakan ve Turgut Özal Cumhurbaşkanı ve başbakanlıktan sonra ana muhalefet ve muhalefet başkanları olarak görevlerine bağırıp çağırmadan ben gidersem ülke batar teranelerine başvurmadan çalışmalarına, Türkiye’deki sorunlar için çözüm üretmeye devam ettiler.

İktidarın, ana muhalefet ve muhalefet olma, ana muhalefetin ve muhalefetin iktidar olma arzu ve çalışmaları, demokrasilerin özüdür. İktidarı bir gün kaybedeceğini düşünmeyenler ve muhalefetin bir gün iktidar olacağını hesap etmeyenler, demokrasiyi ve bu ülke halkını anlamış sayılamazlar. İktidarı kaybetmek ve kazanmak, siyaset yapanların olgunluğunu gösterir. AK Parti yöneticileri bu gerçekleri kavramamışsa diyecek bir şey yok.

HAYROLA, MUVAFFAK OLA, MUZAFFER OLA