Başka illere, Ülkeye veya Dünyaya örnek olacak buluşlar, üretimler, sanat eserleri yaparak Aksaray’ımızın ismini duyuracağımız yerde; otizmli çocuklarımızın beş yıldır eğitim-öğretim gördüğü okullarında birkaç kendini bilmez densizin çıkardığı asla tasvip edilmeyecek aşağılık hareketle tanınmamız tüm il halkımızı derinden üzmüştür.
Elbette bütün ilgililer, bu aşağılık hareketi yapanları cezasız bırakmayacaktır. İster görevlilerden olsun ister halktan olsun her kim ki çocuklarımızı ve ailesini ağlatarak bütün Aksaray’ı Türkiye ve Dünya’da küçük düşürdü, elbette bunun bedelini ödemelidir.
Kiminin anladığı, kiminin anlamadığı bir atasözü var ‘’ Kol kırılır, yen içinde kalır’’ diye, görülüyor ki çoğunluk bu sözü anlamıyor. Ne yazik ki Aksaray’da bu atasözü yerlerde sürünüyor.
Ülkemizin de çok önem verilen bütün insanların mensup olduğu bir ailesi var değil mi? Peki ey insanlar, ey yetkililer, ey basın mensupları ve özellikle sosyal medyayı kullananlar, ailenizin içerisinde üzücü ve utanç verici hadiseleri herhangi bir vasıtayla kamuoyuna açıklıyor musunuz?
Yakın, akraba ve koşunuza bile AİLE MAHREMİYETİ’nden dolay duyurmaktan kaçınıyorsunuz da; ilde ki benzer olayları, mal bulmuş mağribi gibi, ulusal ve uluslararası arenaya saniyesinde neden iletiyorsunuz?
Aksaray vilayetinin; bireyde, ailede, mahallede olduğu gibi bir MAHREMİYET’i yok mu? Bir şerefi, şanı yok mu? İlimiz halkının, devlet ve hükumeti yönetenlerin, sivil toplum örgütlerini yönetenlerin tamamı da bu yüce vasıflardan sorumlu değil mi?
Sözde suçluluktan kurtulma güdüsüyle, demeç yarışı ilimizi küçük düşürmekten kurtaracak bir işe yarıyor mu? İl ve Ülke çapında o minik yavrularımızın özrünü teşhir etmekten kim ne kazanıyor veya neyi telafi ediyor?
En büyük suç, densizliği yapan cahillerde değil aylar önce gerginliğin olmasına rağmen hemen hemen hiç kimsenin önemsemediği ancak olayı ulusal basına düşünce, bütün yetkililerin kendini kurtarma çabasına düşmesidir.
Aksaray Devlet Hastanesinde de cereyan eden, on bin liralık kaybın veya çalınan aletin on milyar yolsuzluk şeklinde ulusal basının haber kanallarında günlerce geçmesinden kim utandı, kim ders aldı biz bilmiyoruz?
Otizmli çocuklarımızın karşılaştığı durumdan da umarız ders alınarak, ilimizi küçük düşüren ve yüzümüzün kızardığı olayların meydana gelmesi önlenir.
Aksarayın vicdanıyım, merhametiyim, sahibiyim, koruyucusuyum, Aksaray’a gelen zarar-ziyanı bana gelmiş sayarım diyenler bu şehre hep birlikte sahip çıkmalıdır. Vali kadar, bütün müdürler kadar bende sorumluyum, her çirkinden utanırım her güzele sevinirim diyenler üzerlerimize düşen görevleri samimiyetle yapmalıyız.
Hayrola, muvaffak ola, muzaffer ola.