Söz ve yazının tesirinin olmadığı dönemlerden geçiyoruz.Yeni nesil artık görerek/yaşantımızdan etkilenerek öğrenmek istiyor.Bundan dolayı gençliği iyi tahlil etmek,dokunmak,birlikte hareket etmek,değer/görev vermek,onları dinlemek,vakit ayırmak,zoru göstermek,bedel ödetmek,hemhal olmak elzem olmuştur.
Düşünün bir kere;dört duvar arasında oturan,yaşına nispeten âkil adam diye nitelendirdiğimiz insanlar veya makam/şan şöhret/mal sahibi kişiler dertli olmadıkları sürece,gençlerle biraraya gelemedikten sonra ne katkı sunabilirler. Bir şarkı sözünde “Uzaktan uzağa bir sevsen yeter„ demeye benzer veya “Dostlar alışverişte görsün„e benzer.
Yukarda da sözün bir değeri kalmadığını bir çoğumuzun okumayacağını bile bile,zaruret hâsıl olduğu için yazmaya devam ediyorum.Bunun sebebi üzerimizde ağır bir yük var dostlar.Yoklukla imtihanı geçmişte kazanmıştık ama maalesef yaşadığımız dönemde varlık bize illet oldu.İnsiyatif almadığımız için yeri geldiğinde “Bana ne” yeri geldiğinde de maalesef sana ne dedik.
Manevi kazanımlarımızı kaybettiğimiz gibi evlatlarımızıda kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyayız.
Dünyevileşme ve sekülerleşme bizleri istikametten uzaklaştırıyor/birlik ve beraberliğimize mâni oluyor/samimiyetimizi yok ediyor/Allah için bir iş yapmamızı unutturuyor ve dâhi birbirimize olan sevgi ve saygı sahteliğe dönüşüyor...En kötüsü de işimize geliyorsa eğriyi doğru/doğruyu da eğri kabul edebiliyoruz.
Bir kere geçmişte gördüğümüz ve uyguladığımız metodları bir kenara koymalıyız.İkincisi âkil gençler seçmeli onların istek ve taleplerine göre yol haritası belirlemeliyiz.Üçüncüsü milli ve manevi konularda kırmızı çizgilerimiz net olmalı ve gençleri bu minval üzere yetiştirmeliyiz.Dördüncüsü ve bana göre en önemlisi âmiyane bir tabirle “oğlan akıllı malı neylesin,oğlan deli malı neylesin„sözüne istinaden ne çocuklar rızk endişesi yaşasın ne de biz mal biriktirme gayretinde olalım. Rabbim ilmi isteyene,rızkı da istediğine verir.Önceliğimiz gençlerle birlikte Rabbimin emir ve yasaklarına uygun yaşamak ve dahi insanlara faydalı olarak geride hoş bir sadâ bırakmak olmalıdır.Derdimiz kıyamete kadar hayırla yadedilenlerden olmaktır.
Sosyal Medyayı kullanırken de yaptığımızı ve yapacaklarımızı paylaşırsak daha çok istifade edileceği düşüncesindeyim. Neticede yaptığımız güzel işler gençlere örnek teşkil edecektir.Beğeni ve yoruma fazla takılmadan kendi yaptığımız/yapacağımız faydalı işleri paylaşmanın daha çok yarar sağlayacağı aşikardır.
Ez Cümle hepimizin ne niyetle iş yaptığını Rabbim görmekte ve razı olmaktadır.Önceliğimiz Rabbimin rızasına nail olmaktır gerisi teferruat bile değildir.
Bir sonraki zarûrî yazımda buluşmak üzere Selam ve Dua
