20 gün aradan sonra sevgili okurlarımla tekrar Bismillah diyerek kaldığımız yerden devam edelim. Malumunuz Umre ibadeti için sizlerden bir süre ayrı kalmıştım. Allah kabul etsin doya doya yaşadığımız mukaddes topraklardan döndük. Ben birkaç gün sizlerle Umre ziyaretimden notlarımı paylaşmak istiyorum. Bu paylaşımda şunu yaptık bu ibadeti yaptık diye ibadetimizden bahsetmeyeceğim. İbadet Allah ile kul arasında olan bir teslimiyettir, sadece şunu diyebilirim Umre ziyaretimizi doya doya yaşadık.

Ziyaretimizi yaparken gezdiğimiz ve ziyaret ettiğimiz yerleri gazeteci olarak irdeleme imkânı bularak bol bol buraları görüntü ve resimlerle karelere aldım. Ben bu yazı serimde sizlere gördüğüm olumlu ve olumsuzlukları paylaşmak istiyorum.

Bu mukaddes toprakları imkânı olup da gençken herkes gidip görüp yaşamasını tavsiye ederim. Kimse yaşlanınca giderim diye düşünmesin, bu topraklar bana göre genç nesillerin görüp yaşaması gereken yerlerdir. Yaşlılarımızın çektiği sıkıntı ve zorlukları bizzat gördüm, zaman zaman yardımcı olmaya çalıştık. Ziyaretlerde mutlaka sağlıklı ve zinde olunması gereken bir mukaddes topraktır.

Yaşlılarımız buralarda çok sıkıntı ve zahmetler çekerken, rahat ibadet edeceklere de zaman zaman engel oluyorlar. Peki yaşlılarımız gitmesin mi? Elbette gitsinler ve ziyaret etsinler, ama genç ve sağlıklı gitmek ibadetler için fevkalade güzel ve rahat oluyor. Bizim gibi orta yaşlı insanların bile zaman zaman zorlandığı oluyor. Bu nedenle de ben genç nesillerin bu topraklara gitmesini tavsiye ediyorum.

Burada yazıma başlarken ilk olarak şunu belirtmek istiyorum. Diyanet İşleri Hac Organizasyonu fevkalade bir numara her şeyi çok güzel. Otelinden tutun mukaddes topraklarda ziyaret yerlerine taşıma yerlerine kadar ker şey mükemmel. Ancak burada çok önemli bir eksikliği tespit ettim, bunları çok hacılarımız belki de dillendiremiyor veya yeterli ulaştırma imkanı bulamıyordur.

Görevli giden din görevlilerinin çoğunluğunu yeterli görmedim. Çoğu bizim gibi yeni giden arkadaşlar, hacca gidenlerden hiç farkı yok. Bu insanlar nasıl rehberlik yaptıklarını siz düşünün, şöyle baktım benden farkları yok. Aksaray Müftülüğünde görevli Abdülaziz hocamda bizimle umre yaptığı için önceden bu topraklara sık sık gitmesi ile ondan çok istifade edip yararlandık. İlk ziyaretlerde bize çok yardımcı oldu, kendisinde Allah razı olsun.

Hac ve Umreye gidecek görevlilerimizi bu toprakları iyi bilenlerden oluşmalı. Ya da en azında bu toprakları önceden gidip görmeli ve bilgi donanımı elde etmeli. Şu arkadaşımızda bu sayede hac yapsın diye insan görevlendirilmesi çok yanlış. Hac ile ilgili bir ekip oluşturulmalı ve bu insanlar burada görev yapmalı. Şu arkadaşımızda bu sayede hac yapsın düşüncesinden çıkılmalı, orada çoğu zaman bu insanları orada göremiyorsunuz. Direk Diyanetin görevlendirdiği kafile başkanları ise genel bilgi ve toplantının dışında bir şey yapmıyor, asıl gurup görevlileri yeterli ve donanımlı olmalı. Bu bir eksiklik bu acilen giderilmeli, bunun dışında bir eksiklik görmedim.

Bunun dışında özel şirketlerinde hac ve Umre organizesi yaptıklarını biliyorum, ama ben onlarla gitmediğim için onların organizesi ile ilgili bir şey söylemem doğru olmaz. Ama Diyanetin bu eksikliği dışında her hangi bir eksiklik görmedim bunu düzeltmeleri lazım.

İlk olarak Nevşehir, İstanbul ve Medineye vardık ve otelimize yerleştik. Akşam yemeğinden hemen sonra Abdülaziz hocam Aksaray kafilesini Mescidi Nebeviye bizi götürdü. Vakit geç olduğu için biraz sakindi, yatsı namazımızı burada eda ettikten sonra hemen Peygamberimizin, Hz. Ebubekiri ve Hz. Ömerin mekânını ziyaret ederek namaz kıldık. Burada kılınan namaz ve ilk dua çok önemli ve bizde onu yaptık.

Allahtan otelimiz ile Mescit arası 300 metre rahat gidip gelme imkânı mevcut olması bizi ziyadesi ile memnun etti. Burada 7 gün kalıp 40 vakit namazınızı Mescidi Nebevide kılmanız mecburu ve bizde onu yapmaya çalıştık.

Yarın konuya devam edelim, burada neler görüp yaşadık sizlere onu aktarmak istiyorum. Bu yazı serisinde çok şeyler duyup öğreneceksiniz, mutlaka takip etmelisiniz.

DEVAMI YARIN