Terör lanet yüzünü bir kez daha gösterdi. Ankaralı olarak maalesef üçüncü patlamayı da gördük. Ülkem son günlerde terörle ciddi mücadele vermektedir. Zaten bu patlamalar da terörün son çırpınışlarıdır. Ülkem bu terör belasından bir an önce kurtulmalıdır.

Terör; devletin vatandaşına vermek istediği hizmete de çomak sokmaktadır. Kalkınmamızı istemeyen iç ve dış düşmanlar için bulunmaz bir fırsat olarak görülüyor. Son Ankara saldırısı acımasızlığı; buna bir örnek olarak gözükmektedir. Bunu yapanların hiçbir din ve iman ile ilişkisi olamaz; çünkü her din zarar vermeme esasına dayanır. Anlaşılan bunu yapan ve yaptıranlar dinsiz ve imansızdır. Bunlardan her an her şey beklenir. Bu yüzden terörle yaşamağa alışmalıyız ta ki nedenlerini yok edinceye kadar.

Alışmalıyız derken sakın oturup beklemek anlamına gelmesin. Yetkililer terör zirvesini neden hep olay sonrası yapar; neden her olay sonrası her türlü önlem alınmıştır klişe lafları ederler anlaşılır gibi değil. Zirveni de önceden yap, önlemini de önceden al. Bir de bizim toplum olarak meraklı grubumuz var ki; tam evlere şenlik. Televizyon muhabiri olay yerinden canlı yayın yapar; bazı meraklı grubu muhabirin arkasına geçer telefonunu kulağına dayar; evdekilere ben falanca kanaldayım açın beni görün der. Hatta daha da ileri giderek pis, pis sırıtır. Ahlaksızlar; koyun can derdinde kasap et derdinde.

Ayrıca; yas tutmayı da beceremiyoruz. Güya yastayız; göstermelik karalar giyiyoruz, kara gözlükler takıyoruz ama kakara ve kikirilerimizi de dilimizden eksik etmiyoruz. Utanmasalar; ölenle ölünmez diyecekler.

Umarım ülkemde Otuz yıldır tırmanan terör konusu yarım çekilmiş diş gibikalmaz ve bir an önce çözüm bulunur. İktidarıyla muhalefetiyle bu terör illetine kesin çözüm bulunsun. Ortak çıkarlarınızda bal gibi anlaşıyorsunuz da bunda mı anlaşamıyorsunuz? Terörle yaşamaya daha ne kadar mahkûm edileceğiz?

Sevgi ve saygılarımla