Bu yazımı daha önce de yayımlamıştım. Güncel olması nedeniyle tekrar yayımlıyorum. Öncelikle Elazığ ve Malatya’daki depremde hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet yaralılara acil şifa diliyorum.
Doğal afetlerden deprem; yangından sonra ikinci sırayı almaktadır. Bence bunlara doğa afet de demek yanlış olur.

Hiç birisi durup dururken olmuyor hepsinin altında başta ihmal olmak üzere birçok insani hataları yatmaktadır. Tıpkı; yangın çıkışına neden olduktan sonra yangını söndürmeye çalıştığımız gibi.
Şöyle ki;
*Deprem olur ve deprem gerçeği aklımıza öyle gelir,
*Konuşanı çok ama önleme gelince kimse umursamaz. İşin acı tarafı dayıllardır aynı muhabbet tekrarlanır,
*Her deprem sonu ölü, yaralı ve hasar sonucuna bakarız risk az ise çok şükür; çok ise birkaç gün ağlaşır, yas tutar ve çabuk unuturuz. Nedenlerini ve görevlerimizi hiç sorgulamayız,
*Arabalarımızı kışa hazırlar ama kendimizi depreme hazırlamayız,
*Üç katı geçmemesi gereken yapılarda Beş çocuğumuza bir kat hesabıyla usulsüz yollardan iskan aldık ve başımıza yıktık,
*İmar affı ile; alan memnun satan memnun hesabı; çarpık yapılaşmayı arttırdık,
*Maşallah sözde deprem uzmanlarımız tek doğru olması gerekirken farklı, farklı yorumlar yaparak adeta fala bakar gibi toplumun kafasını karıştırırlar,
*Deprem şiddetini KANDİLLİ bir ayrı, AFAD bir ayrı vererek güvenilirliklerini tartışır hale getirirler. Bazı imanı zayıflar ve yöneticiler depremi hemen kadere bağlayarak suçu kadere yüklerler,
*Yıkım olmayan depremde bile telekomünikasyon çöküyorsa; elimizde posta güvercini bile yok ki haberleşelim,
*Erken uyarı sistemin yok veya yetersiz ise salavat getirmeden başka çaren yok.
*Ayrıca doğal afetlerin tek yararı insanlara salavat getirmeyi hatırlatmasıdır.
*Arama, kurtarma işi derseniz; işin ehli ve yetkisi olmayanların işgüzarlığı,
Daha neler, neler; ben daha fazla uzatıp morallerinizi bozmayım.
 Şu Üç konuyu da söylemeden edemeyeceğim:
*İstanbul’un seçimine verdikleri önemi; depremine gereği gibi vermeyen tüm siyasileri kınıyorum.
*İstanbul’da yaşayan çitçi vatandaşlarımız da bir an önce köylerine dönsünler topraklarını ekip biçsinler. Toprağı olmayanlar da Anadolu geleneğimizdeki YARICI sistemiyle eksinler. Hem kendileri hem de ülke kalkınması için sonsuz yararlar sağlayacaktır.
*Artık öğrencinin beslenme çantası kadar önemli hale gelen deprem çantamızla da tanışmamızın zamanı geldi ve geçmektedir.
Umarım böylesine önemli bir afet “Deprem Meprem” olarak görülmekten vazgeçilir.
 
Sevgi ve Saygılarımla