Bana hem öğüt verir, bir yandan da sürerdin saban

Sözünü dinlemediğim zamanlar; dar gelirdi yaban

Yine de: yüzüme gülerek, elimden tutardın babam

Ne olur: affet beni affet, beni benim canım babam…

 

Derdin ki: arkadaşa fazla güvenme; kalemini çalar

Senin gizli diye söylediğin sırların; el aleme yayar

Hem de: ufacık bir çıkarı uğruna; seni urgana salar

Ne olur: affet beni, affet beni benim canım babam

 

Anlamlar ve de hikmetler vardı; senin her sözünde

Dünyadaki en iyi saf insan bendim; senin gözünde

Başarım ve mutluluğum yatardı; yüreğinde özünde

Ne olur: affet beni, affet beni benim canım babam…

 

Sen hep benim iyiliğim için; ederken türlü nasihat

Bende sana kızar bakardım; eğri yüz, yaban, hoyrat

Vah tuh bana: utanmadan nasıl da kızardım hayret

Ne olur: affet beni, affet beni benim canım babam…

 

Her gün; çocuklarıma  senin akli sözünü ediyorum

Onlara hamı tatlı, olgunu acı; yavrularım diyorum

Aç, açık kalsam da: onları yediriyor, giydiriyorum

Ne olur: affet beni, affet beni benim canım babam…

 

Ayrıcalık gözetmeden değer veriyorum; her sözüne

Kurbanlar olasım geliyor; o sakallı şefkatli yüzüne

Sen babasın ya: affedersin diye; bakıyorum gözüne

Ne olur: affet beni, affet beni benim canım babam…

                 

        1991


Tarih: 08.07.2019 13:31

Muzaffer Özdemir

BABA