(Anacığımı 20.Şubat.1978´de Artvin-Hopa´da asker iken kaybettim. Vefatını iki ay sonra izine gelince öğrendim.)

Hiç yorulup, usanmadan; bana hep yavrum dedin
Gözlerimin içine bakarak; beni hep bağrına bastın
O en tatlı sihirli ninnilerini söyleyip; beni uyuttun
"Day, day"dedin "gel, gel" diye diye de; yürüttün
Yürüdüğümü gördüğün an: sevinip, güldün anam...

Ne sıcak, ne soğuk demeden; peşimde beni güttün
Yığınların; en gölge yanlarına yatırıp da büyüttün
Senin bu oğlun kışları talebeydi, yazları da çoban
Yazıya, yabana; bana çok azık ve kaylık getirdin
Kar, yağmur, çamur; sel dinlemeden koştun anam...

İlkokula başladığım o ilk günümü; hiç unutamam
O gün; gece sabaha kadar: bana bir önlük dikmiş
Sabah o önlüğü giydirip; beni okula göndermiştin
İşte sevinçlerinin yanın da, tasan da o gün başladı Çatin köyü´ nün yollarını; ne çok bekledin anam.

Sesin pek çıkmazdı ya: bizi canından çok severdin
Ve yüreğin kan ağlasa; yinede yüzümüze gülerdin 
Sen bizim az tasalanıp da,üzülmemizi; hiç istemez
Sevda ile boylarımıza bakar, boylarımızı severdin
O şefkat dolu ellerin: saçlarımızda dolaşırdı anam...

Yıllar yılları, kovaladı; şu hasretlikse hiç bitmedi
Ayrılıklar; bizim kaderimiz oldu; bizi terk etmedi
Sana yazdığım mektuplarımda; merakına yetmedi
Oğlum geliyor ve kuzumun kokuları; geliyor diye
Kapı ve pencereleri gözleyip; çok bekledin anam...

Dilinden düşmez türkü olmuştu; o yeşil gözlü yar
Aman ha!.. ne olur: gözlerim; açık gitmesin diye
Hep dua ettin ve hiç durmadan, Allah´a yalvardın
Sanki bu senin en son muradındı; beni de everdin
Torunlarını da gördün, kucağına alıp sevdin anam...

Uğrunda ömrünü tükettiğin; senin bu canın oğlun
Gözleri hep arkada: seni bırakıp; ta uzaklara gitti
O hem asker, hem de; geleceği yolu uzak dediler
Ve senin öldüğünü; bana hiç mi hiç duyurmadılar
Son bir kez daha: görüşemeden uçup gittin anam..
Mayıs 1978


Tarih: 10.05.2019 10:41

Muzaffer Özdemir

ANAM

ANAM